Ramen tot op de grond. Het appartement van mijn vriend Mats is in het centrum van deze metropool gesitueerd. Het gebouw toornt ver boven ieder ander gebouw uit en heeft uitzicht tot aan de verre horizon. De ramen van plafond tot aan de grond maken het naar buiten kijken zeer spectaculair. Wanneer je goed kijkt kan je in de verte de havens zien liggen met zijn enorme zeeschepen. Ik heb je deze avond hiernaartoe gebracht met de belofte dat je er geen spijt van zou krijgen. Gelukkig ben je het met mij eens dat het uitzicht inderdaad de moeite van het bekijken waard is. Ik heb wat ingeschonken en ik dim het licht zodat we beter zicht hebben op de omgeving. De straatverlichting vormt het raster van de stad. Het verkeer beweegt zich als witte en rode bloedlichaampjes door die aderen van deze stad heen. Hier en daar een haastig blauw zwaailicht. Het is twaalf uur ‘s-avond en het centrum is hel verlicht door alle reclame en clubs. Het is goed gevuld met uitgaanspubliek, voor ons zwarte puntjes in de lichtslang. In stilte aanschouwen wij als twee buitenstaanders de wereld die onder ons doorglijdt. Een wereld die niet stil lijkt te kunnen staan.

Ik ga achter je staan waardoor we elkaar in de weerspiegeling van het raam kunnen zien. Ik zoen je in je nek en je laat je vangen door mijn armen. Wij, zwevend in de weerspiegeling van het raam met deze levendige stad er dwars doorheen. Ik knoop je jurkje los en laat het op de grond vallen. De stiletto’s, jarretels en netkousen tonen je commitment aan deze avond. Ik bekijk je in het raam en kan een tevreden lachje niet onderdrukken. Het zwarte kant valt weg in de stad op de achtergrond en je huid accentueert wat niet verborgen is. We wiegen samen op de smooth jazzmuziek die ons op de achtergrond vergezeld.

“Speel eens met jezelf” fluister ik in je oor. Via het raam kijk je me uitdagend aan. Je grijpt met beide handen de onderkant van je borsten vast en presenteert ze trots aan mij. Ik neem een borst van je in mijn hand en knijp er voorzichtig in. Het kant van je bh voelt zacht aan. Ik laat het bh-bandje van je schouders vallen. Je vrijgekomen hand zakt nu over je buik richting je slipje. Tergend langzaam en met veel verleidingsmimiek verdwijnt je hand in je slipje. Eerst wrijf je je vingers achter het elastiek van je slip om vervolgens je hand naar beneden te kantelen. Je hand zakt langzaam omlaag totdat er slechts ruimte overblijft voor twee vingers. De draaiende bewegingen van deze twee vingers doen jou zachtjes kreunen. Voor de balans hebt je jouw andere arm om mijn nek gelegd en samen bekijken we jou in deze parallelle wereld van het raam.

Dat het mij niet koud laat is ook jou opgevallen. Je stopt met masturberen en grijpt achter je rug om naar mijn kruis. Je zoekt het lipje van mijn rits en beweegt deze naar beneden. Je laat je hand in mijn gulp verdwijnen en begint mij door mijn onderbroek heen te stimuleren. Ik laat mijn hand over je buik naar beneden zakken en wurm mij nu in je slipje. Ik stuur mijn vooruitgestoken vinger dieper je slipje in en tref warme vochtige schaamlippen. Zodra mijn vingers het vocht absorberen glijden mijn vingers steeds dieper tussen je schaamlippen. Het kost het mij geen enkele moeite de opening van je vagina te bereiken. Een diepe zucht ontsnapt bij je als ik rondje voor de poort blijf draaien. Je beweegt wulps tegen mij aan en tracht zo mijn vinger bij je naar binnen te werken, tevergeefs ik sta het niet toe. Je laat mijn stijve piemel los en probeert met je hand mijn vinger te bewegen wel te penetreren, ook tevergeefs. Ik haal mijn hand uit je broekje en breng mijn vinger naar je mond toe. “Proef je zelf” fluister ik in je oor. Gedwee omsluiten je lippen mijn vinger. Je hebt zelf je hand weer in je slipje gestoken en maakt weer regelmatige rondjes.

Ergens in de wijk naast het appartement complex, drukt een man op het rubber knopje van een klein zwart buisje. Een dun rood straaltje ontstaat en het wordt alsmaar langer. Hij kan het niet langer binnenshuis houden en het schiet het raam uit langs de bomen uit de voortuin en langs het dak van de overburen. Schuin omhoog in een rechte onverstoorde lijn naar de 38^ste verdieping, het 1^ste raam aan de zuid kant van het appartementencomplex. Het rode lijntje penetreert het glas en eindigt precies daar waar hij het richt. Je schaamstreek kleurt rood.

“O mijn god wat is dat” schreeuw je het uit. “O fuck, daar is iemand. Iemand kan mij zien.” Je wilt wegschieten maar doordat ik achter je sta blijf je toch staan. Veilig genoeg voor jou of beperk ik je? Ik realiseer mij in dat je niet gestopt bent masturberen en je tuurt voorzichtig de diepte in en tracht te herleiden waar de beam vandaan komt. Het blijkt uit een donker stukje te komen uit deze wijk. Als de eerste schrik verminderd slaat deze om in een extreme geiligheid. Je zakt iets door je knieën en maakt daarmee ruimte voor je vingers om het kruisje van je slipje opzij te trekken. Je beschouwt het einde van het rode lijntje als de ogen van de verborgen gast. Je wrijft opzichtig door je schaamlippen en duwt ze met twee vingers uit elkaar. Je toont je genitaliën open aan het rode licht terwijl je hoofd verstopt zit achter je borsten. Met een handige vinger-hand beweging floep je beide borsten uit je bh. Inmiddels heb je je ogen gesloten en je hoofd achterover op mijn schouder laten vallen. Ik voel het ritme van je masturbatie op mijn lichaam. Ik zie in de weerspiegeling hoe jij jezelf snel richting een orgasme aan het werken bent. Ik voel je fysieke spanning zich opbouwen. Het tempo van de bewegingen ontspoort nu in wild masturberen wat uitmondt in een hevig schokkend orgasme. Het gebruikt de kracht in je benen op en je zakt naar de grond. Beiden zitten we nu op de grond voor het raam met de rode straal langs ons hoofd in het niets. Hij kan ons niet meer bereiken en het lampje verdwijnt. Als we zijn bijgekomen van deze sensatie kruipen we weg van het raam om onze kleren weer te fatsoeneren. Het appartement voelt nu anders aan, voor ons tijd om naar huis te gaan. We sluipen het appartement uit en we nemen de lift naar de parkeergarage. We stappen in onze auto en kijken elkaar aan. We moeten beiden hard lachen. “Dit was echt gaaf. Wie is die vriend van jou, die Mats. Wat heeft hij hiermee te maken? Was dat Mats met dat lasertje? Wie zou ons nu gezien hebben? Hoe zou hij eruitzien? Of misschien is het wel een zij. Ja dat kan ook nog.” We rijden de parkeergarage uit en als we door de straat voor het appartementencomplex rijden zien we uit de gehele wijk tientallen rode draadjes de gevel het appartementencomplex afspeuren. Wie is die Mats?