
Een boswandeling
- Anekdote No.9
- gepubliceerd op
- door Tobias Töbfökker
- Geen reacties
Na een lange dag werken krijgt mijn avond een onverwachte wending met een wandeling in het bos.
Dominique la Dura. Sinds ik haar heb ontmoet en in haar nabijheid mag verkeren, maak ik het ene na het andere spannend avontuur mee. Ik ken niemand die zo onbevreesd haar eigen grenzen onder druk durft te zetten. Met dodelijke oprechtheid haar oer in de lust erkent. Met groot vertrouwen stort zij zichzelf in ieder avontuur en vormt het palet voor mijn anekdotes.
Dominique La Dura door mijn ogen.
een papieren exhibitionist
“Jevgenij is overigens wel een voorbeeldige gastheer hoor. Hij is altijd ergens in de club te vinden. Hij praat met de mensen, schud ze de hand, laat iedereen weten dat ze welkom zijn. De vloer bewerken noemt hij dat.” De man gooit zijn laatste slok bier in zijn keel en maakt zich klaar weer verder […]
Het vooruitzicht van een avond lang interesse veinzen is niet iets waar ik naar uit kijk. De ruzie die wij krijgen tijdens het omkleden blijkt dan ook onvermijdelijk. Mokkend rijden we richting het huis van jouw baas. Door de week eet Olivier regelmatig een hapje met ons mee. Vreselijke avonden. Vreselijke man. Jullie hebben het […]
Ramen tot op de grond. Het appartement van mijn vriend Mats is in het centrum van deze metropool gesitueerd. Het gebouw toornt ver boven ieder ander gebouw uit en heeft uitzicht tot aan de verre horizon. De ramen van plafond tot aan de grond maken het naar buiten kijken zeer spectaculair. Wanneer je goed kijkt […]
Samen onderweg naar een nieuwe eerste keer De rijk verlichte snelweg achter ons gelaten bevinden wij ons nu in een donkere wereld. Over schaars verlichte dijkjes nauwelijks breed genoeg voor twee auto’s rijden wij verwachtingsvol ons avontuur tegemoet. De handen klam en met het hart in de keel proberen wij de juiste route te vinden. […]
Ik zie mijzelf in je zonnebril. We zijn verwikkeld in een paringsdans waarin wij elkaar vertellen wat we mooi vinden, waar we van houden en zoeken wij naar zoveel mogelijk gelijkgestemdheid. Het zachte zand stroomt mijn kraag in maar het deert mij niet. Je bent half in mij getijgerd en we wisselen het dansen af […]